Ζέρμπερα ή «Αφρικανική Μαργαρίτα»

Ζέρμπερα (Barberton Daisy, Gerbera Daisy, Transvaal Daisy)

Βοτανική-Λατινική Ονομασία Ζέρμπερα (Gerbera sp.)

Γένος Ζέρμπερα Gerbera L.

Οικογένεια Aστεροειδών (Asteraceae)

Τάξη Αστερώδη (Asterales)

Η ζέρμπερα κατάγεται από τη Ασία, την Αφρική, και την Μαδαγασκάρη. Σε παγκόσμια κλίμακα η ζέρμπερα έρχεται πέμπτη στη σειρά των φυτών που καλλιεργούνται για το κομμένο λουλούδι τους. Η ζέρμπερα είναι ένα φυτό του οποίου η καλλωπιστική αξία αναγνωρίστηκε μόλις τα τελευταία χρόνια και συγκεκριμένα μετά από το 1980. Η χώρα με την υψηλότερη παραγωγή ζέρμπερας είναι η Ολλανδία. Στην Ελλάδα η καλλιέργεια ζέρμπερας είναι πολύ μικρή. Είναι γνωστή και με το όνομα « αφρικανική μαργαρίτα» γεγονός που υποδηλώνει και την καταγωγή της.

Ταυτότητα- μορφολογικά χαρακτηριστικά Ζέρμπερας

Η ζέρμπερα είναι πολυετές ποώδες φυτό.

Στη χώρα μας καλλιεργείται στους κήπους σαν ετήσιο φυτό, αφού δεν αντέχει τις συνθήκες του χειμώνα.

Το γένος Gerbera περιλαμβάνει περίπου 70 είδη φυτών. Έχουν δημιουργηθεί πάνω από 300 ποικιλίες με το πιο γνωστό στη χώρα μας το G. Jamesonii.

Το ύψος της ζέρμπερας κυμαίνεται από 25-65 cm.

Αποτελείται από χοντρές και σαρκώδεις ρίζες από όπου αναπτύσσονται τα φύλλα και τα στελέχη των ανθέων.

Έχει μεγάλα, πλατιά σκουρόχρωμα πράσινα φύλλα.

Από το κέντρο των φύλλων αναπτύσσεται ισχυρό στέλεχος μήκους 25-100 cm. Στην άκρη του ανθικού στελέχους βρίσκονται τα άνθη. Πάρα πολλά χρώματα έχουν δημιουργηθεί, ακόμα και υβρίδια με μοβ και βιολετί χρώμα. Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο.

Οι ζέρμπερες διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες, ανάλογα με το σχήμα και τη μορφή της ανθοκεφαλής:

Με μονά άνθη, οι πιο γνωστές ποικιλίες αυτής της κατηγορίας είναι η Fleur, η Apple, η Blossom και η Clementine.

Με διπλά άνθη, οι πιο γνωστές ποικιλίες αυτής της κατηγορίας είναι η Marieen, η Hildegard και η Bingo.

Με σκούρο κέντρο, οι πιο γνωστές ποικιλίες αυτής της κατηγορίας είναι η Fabio,η Kaukasus και η Rosetta.

Απαιτήσεις- φροντίδα Ζέρμπερας

Θέση: Προτιμά τις ηλιόλουστες θέσεις. Είναι ευαίσθητο φυτό σε ότι αφορά την θερμοκρασία. Δεν αναπτύσσεται αν η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους 12 βαθμούς ή ανέβει πάνω από τους 30 βαθμούς. Άριστη θερμοκρασία ανάπτυξης είναι 20-24º C.

Χώμα

Είναι ευαίσθητη στην πολύ υγρασία και υποφέρει στα φτωχά εδάφη. Απαιτεί εδάφη με καλή αποστράγγιση και γόνιμα.

Άρδευση

Όταν ποτίζουμε δεν πρέπει να βρέχουμε τα φύλλα της. Ποτίζουμε συχνά αλλά με μέτρο.

Λίπανση

Απαιτεί τακτική λίπανση.

Πολλαπλασιασμός

Την ζέρμπερα την πολλαπλασιάζουμε με σπόρο ή με διαίρεση του φυτού την άνοιξη. Σπέρνουμε σε μικρά δοχεία σε εσωτερικό χώρο στους 20 º C. Τον Απρίλιο –Μάιο τα σπορόφυτα μεταφυτεύονται στο έδαφος. Αν επιλέξουμε την διαίρεση θα πρέπει να γίνει μόνο σε εσωτερικό χώρο καθώς σε εξωτερικό δεν επιβιώνουν.

Προβλήματα της ζέρμπερας - Εχθροί

Αλευρώδης (Trialeurodes vaporariorum)

Αφίδες (Myzus persicae)

Θρίπες (Thrips tabaki)

Λυριόμιζες (Liriomyza trifolii)

Νηματώδεις (Aphelenchoides fragariae, Belonalaimus longicaudatus, Melodogyne sp., Paratrichodorus minor)

Τετράνυχοι (Tetranychus urticae)

Ασθένειες

Βακτηριολογικές ασθένειες (Pseudomonas cishorii, Ralstonia solanacearum)

Ιολογικές ασθένειες (Cucumovirus, Tospovirus, Tobamovirus, Tobravirus)

Μυκητολογικές ασθένειες (Alternaria sp., Botrytis cinerea, Chalara elegans, Erysiphe cichoracearum, Fusarium solani, Phytophthora cryptogea, Pythium sp., Rhizoctonia solani, Septoria sp., Sphaerotheca sp., Thielaviopsis basicola, Verticillium dahlia)